การลุกฮือของชาวสัตยagraha; ขบวนการต่อต้านอังกฤษโดยไม่ใช้ความรุนแรงและการเรียกร้องเอกราชของอินเดีย

การลุกฮือของชาวสัตยagraha; ขบวนการต่อต้านอังกฤษโดยไม่ใช้ความรุนแรงและการเรียกร้องเอกราชของอินเดีย

ประวัติศาสตร์โลกเต็มไปด้วยเรื่องราวของบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ทิ้งรอยจารึกไว้บนผืนดินแห่งการเปลี่ยนแปลง อาทิเช่น มหาตมะ गांธี ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะ “บิดาแห่งชาติอินเดีย” หรือ โนเบล ลอเรนซ์ นักกวีและนักเขียนชาวอังกฤษผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม แต่บทบาทของบุคคลเหล่านี้ไม่ได้ถูกจำกัดอยู่เฉพาะในดินแดนกำเนิดของตน

วันนี้ เราจะย้อนกลับไปยังยุคทองของการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดียและสำรวจเรื่องราวของ เนhru Jawaharlal (Jawaharlal Nehru) ผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้นำสำคัญของขบวนการเอกราช และเคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดียหลังจากได้รับเอกราช

Nehru เป็นบุตรชายของ Motilal Nehru ซึ่งเป็นทนายความและนักการเมืองที่มีชื่อเสียง เขาเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่ให้ความสำคัญกับการศึกษาและการเมือง Nehru เรียนจบจากมหาวิทยาลัยเคมบริจและได้เข้าร่วมขบวนการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดียภายใต้การนำของมหาตมะ गांธี

Nehru เป็นนักเคลื่อนไหวที่หัวก้าวหน้า และมีความเชื่อมั่นในอุดมการณ์สังคมนิยม เขาสนับสนุนแนวทาง “Self-Rule” ซึ่งหมายถึงการปกครองตนเองโดยประชาชนชาวอินเดีย Nehru มีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งสันนิบาตแห่งชาติอินเดีย (Indian National Congress) ซึ่งเป็นพรรคการเมืองที่ต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดีย

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา Nehru ได้มีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวต่อต้านอังกฤษหลายครั้ง เขาถูกจำคุกหลายครั้งเนื่องจากการต่อต้านอำนาจอาณานิคม

ขบวนการ " Satyagraha" ของมหาตมะ गांธี

Nehru เป็นผู้สนับสนุนแนวคิด “Satyagraha” (สัตยาธิษฐา) ซึ่งเป็นปรัชญาของมหาตมะ गांธี ที่เน้นการต่อต้านอำนาจโดยใช้ความไม่รุนแรง Nehru เชื่อว่าการใช้ความรุนแรงจะทำลายขบวนการเอกราช และเขาได้นำแนวคิด Satyagraha ไปปฏิบัติจริง

Satyagraha คือการต่อสู้แบบไม่มีความรุนแรงที่มุ่งหวังที่จะชนะใจผู้มีอำนาจผ่านการต่อต้านเชิงศีลธรรม

ในขบวนการ Satyagraha Gandhi และ Nehru พร้อมกับนักเคลื่อนไหวคนอื่นๆ ได้นำชาวอินเดียมาเข้าร่วมในการประท้วงอย่างสันติ พวกเขาปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือกับอำนาจอาณานิคม, ลดการใช้สินค้าของอังกฤษ, และเดินขบวนประท้วงอย่างสงบ

ผลงานและมรดก

Nehru มีบทบาทสำคัญในการนำอินเดียสู่เอกราชในปี 1947 หลังจากได้รับเอกราช Nehru ได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดีย เขาได้นำพาประเทศผ่านช่วงเวลาที่สำคัญและท้าทาย

Nehru เป็นผู้นำที่ชาญฉลาดและมีความเป็นชาติที่สูง เขารับรู้ถึงความจำเป็นในการสร้างชาติใหม่ที่團結且强大 Nehru ได้ริเริ่มนโยบายต่างๆ ที่มุ่งไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ การสังคม และการเมืองของอินเดีย

ในช่วงระยะเวลาที่ Nehru เป็นนายกรัฐมนตรี (1947-1964) เขามุ่งเน้นในการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน Nehru ได้ริเริ่มโครงการต่างๆ เช่น โครงการเขื่อน Hirakud, โครงการโรงไฟฟ้าพลังน้ำ Bhakra Nangal, และโครงการเหล็ก Bhilai

นอกจากนี้ Nehru ยังสนับสนุนการศึกษาและวิจัย เขาได้ก่อตั้งสถาบันอุดมศึกษาและวิจัยที่สำคัญมากมาย เช่น IITs (Indian Institute of Technology) และ IIMs (Indian Institute of Management) Nehru เห็นว่าการศึกษามีบทบาทสำคัญในการพัฒนาชาติ

Nehru เป็นผู้นำที่โดดเด่นในเวทีโลก เขายังเป็นผู้ก่อตั้งและสมาชิกคนสำคัญของขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด (Non-Aligned Movement) ซึ่งมุ่งหวังที่จะสร้างความสามัคคีระหว่างประเทศที่ไม่มีอำนาจ

Nehru เป็นบุคคลที่มีวิชั่นและมีความมุ่งมั่นในการพัฒนาอินเดีย เขาได้ทิ้งมรดกไว้ให้กับคนรุ่นหลัง Nehru สอนให้เราเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงสามารถเกิดขึ้นได้โดยใช้ความไม่รุนแรงและความร่วมมือ

สรุป

Jawaharlal Nehru เป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์อินเดีย เขาเป็นผู้นำที่ชาญฉลาดและมีวิชั่น Nehru ได้นำพาอินเดียสู่เอกราช และริเริ่มนโยบายต่างๆ ที่มุ่งไปสู่การพัฒนาประเทศ

Nehru เป็นตัวอย่างของผู้นำที่ใช้ความไม่รุนแรงในการต่อสู้เพื่อความยุติธรรม

เขาได้ทิ้งมรดกไว้ให้กับคนรุ่นหลัง และได้รับการยกย่องอย่างสูงในฐานะ “บิดาแห่งชาติอินเดีย”

ตารางสรุปเหตุการณ์สำคัญ

เหตุการณ์ ปี
การกำเนิด Jawaharlal Nehru 1889
การเข้าร่วมขบวนการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินเดีย 1912
การถูกจำคุกครั้งแรก 1921
การเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดีย 1947
การริเริ่มโครงการเขื่อน Hirakud 1948
การก่อตั้งสถาบัน IITs (Indian Institute of Technology) 1951

Nehru เป็นบุคคลที่น่าสนใจและมีส่วนสำคัญในการสร้างประวัติศาสตร์ของอินเดีย